dinsdag 27 mei 2008

Rijst met broccoli en kip

Een recept in de categorie 'Dit met Zus en Zo'. Ik vind het altijd maar lastig wat je moet invullen bij de 'zus' en de 'zo' want de champignonnetjes of de ui of de pindasaus zijn natuurlijk net zo goed belangrijke onderdelen van het recept.
Titels in de categorie 'dit met zus en zo en dit en dat en een dingeltje erbij' vind ik echter nog erger. Maar iets als 'Rijst a la tante Joke', dat doet het helemaal niet voor mij. Of het allerergste: heel studentikoos 'Prut van...'. Jakkie! Dus ik houd het maar op rijst met broccoli en kip. Je moet toch iets... en het is in ieder geval duidelijk.

1 kopje rijst
klein stukje bouillonblokje
1 doosje champignons, in vieren
1 ui, gesnipperd
1 stronk broccoli
2 kipfilets, in stukjes
scheut ketjap
portie pindasaus

Zet de rijst op met twee kopjes water en een stukje bouillonblokje.
Bak ondertussen de champignons en ui aan in een scheutje olie. Zet even apart in een schaaltje en bak de kipfilet in de zelfde pan.
Snijd de broccoli in kleine roosjes. Doe deze na ca 10 min. koken bij de rijst en laat hem even meestomen.
Giet, als de kipfilet mooi bruin is gebakken, een scheut ketjap in de pan. Even husselen en klaar.
Als de broccoli en rijst klaar zijn kun je de champignons en ui er door roeren. Verdelen over twee borden en de kipfilet erbovenop.
Laat iedereen naar smaak pindasaus opscheppen.

maandag 26 mei 2008

Lunchtrommel: linzensalade

Alweer een minder fotogeniek gerecht, maar toch hebben een aantal collega's een hapje gewaagd. Dit is echt veel lekkerder dan je zou denken, en een heel gezonde lunch.
Ik had de salade alvast voorbereid op zondag, dus vanochtend hoefde ik alleen maar wat kaas over de linzen te kruimelen en het lunchtrommeltje was gereed. Kijk, dat is pas makkelijk! En voor morgen heb ik ook nog een portie. Voor 'thuis' is het lekker om er een rood uitje doorheen te snipperen, maar in het lunchtrommeltje vind ik rauwe ui wat minder geschikt.

Voor 2 porties:
1 kopje linzen (mijn voorkeur: Puy linzen)
75-100 gr gerookt spek, in kleine blokjes
evt 1 (rode) ui, fijngesnipperd
2 el (honing-)mosterddressing
stukje geitenkaas of feta

Kook de linzen in een flinke laag water, zonder zout, in ca 20 minuutjes gaar. Niet papgaar!
Bak, als de linzen bijna gaar zijn, de spekblokjes op een zacht vuurtje uit. Persoonlijk heb ik ze het liefste zacht gebakken, maar ieder zijn smaak natuurlijk.
Giet de linzen af en roer er het spek en de dressing meteen doorheen. Laat even lekker intrekken en zet koud weg.
Roer er vlak voor het serveren de eventuele rode ui doorheen en verkruimel de kaas over de salade.

zondag 25 mei 2008

Pindakaaskoekjes

Voor circa 2 bakplaten vol:
100 gr bruine suiker
100 gr riet- of witte suiker
1/2 zakje vanillesuiker
100 gr boter
1 ei
150 gr zelfrijzend bakmeel
100 gr pindakaas

Roer de boter schuimig met de suiker. Klop/roer er dan achtervolgens het ei, de bloem en de pindakaas doorheen

Maak met vochtige handen balletjes ter grootte van een walnoot. Leg deze op een met bakpapier bekleedde ovenplaat, druk ze enigszins plat en bak ze circa 15 minuten op 180 graden.
Let op: het deeg wordt vloeibaar in de warmte van de oven en loopt dus nog uit. Houd voldoende afstand tussen de koekjes!

donderdag 22 mei 2008

Koelkastplunderen: snelle pizza

Oei, dit was weer eens een lange, lange dag. Om half 8 kon ik eindelijk mijn PC uitzetten. Gelukkig ben ik in een kwartiertje thuis, maar de 'puf' was er goed uit.

Eigenlijk was het plan om een soepje te maken en daar een broodje bij te bakken van een bol deeg die ik vanochtend alvast uit de diepvries had gehaald. Maar je kunt wel raden: toen ik thuis kwam had ik HONGERRRR.
De beslissing om de bol deeg om te toveren tot pizza was al snel gemaakt. Dus meteen de oven voorverwarmd en de pizzasteen erin gelegd. Toen ben ik in de koelkast gedoken om 'beleg' op te sporen. Dat was niet veel meer. Ik heb uiteindelijk besloten er maar een soort van Margherita van te maken. Met nadruk op soort van...

2 kleine el tomatenketchup (ik heb een heel lekkere, niet-zo-zoete van de biowinkel)
1 dessertlepel pesto
stukje kaas, geraspt

Nadat ik eindelijk de rasp weer had gevonden heb ik de pesto en tomatenketchup door elkaar geroerd en over de bodem uitgesmeerd. Geraspte kaas er overheen en in de oven tot de kaas bubbelt en de kost goudbruin is.

Eerlijk gezegd: het ziet er niet uit. Het pesto-ketchupmengsel wordt een onbestemd buin drabje. Maar echt, het smaakt best goed! en ik had binnen 20 minuutjes een warm maaltje.

* Foto is snel-even-gemaakt met het moblieltje, wat de al niet fantastische kleuren van de pizza geen goed heeft gedaan...

dinsdag 20 mei 2008

Wraps met kip, tandoori style

Al vaker heb ik hier verhaald over wraps met kip. Vandaag zag ik de ingredienten gezamenlijk op het aanrecht staan: de kip, de kruiden en een potje griekse yoghurt voor de saus. En ineens vroeg ik me af of het lekker zou zijn om de kip op zijn Indiaas te marineren, dus in gekruide yoghurt. Maar een manier om dat uit te vinden natuurlijk!!!

Overigens vind ik het altijd maar een raar woord, Indiaas. Ik ben uit Engeland altijd gewend om 'Indian' te zeggen, en in mijn hoofd is dat Indisch. Maar hier in Nederland betekent 'Indisch' natuurlijk Indonesisch. Geeft goede kans op spraakverwarring, vooral als je schoonfamilie ook nog deels Indisch is.

1 potje Griekse/Bulgaarse yoghurt
1/2 zakje burritokruiden
2 kipfilets
6 wraptortilla's
1 teen knoflook
1 el mayonaise
wat bieslook
1/2 krop ijsbergsla, in reepjes
tomaatjes, in blokjes

Roer de burritokruiden door 3 el yoghurt en 1 el olie. Snijd de kip in reepjes en marineer deze in de yoghurtmix.
Roer een sausje van 4-5 el yoghurt, 1 flinke el mayonaise, 1 geraspte teen knoflook en maak op smaak met fijngeknipte bieslook, wat zout en wat peper.
Verwarm de tortilla's in de oven en bak ondertussen de gemarineerde kipreepjes rondom bruin.

Serveer alles in aparte schaaltjes en laat iedereen zijn tortilla's rollen.

Eindoordeel: niet slecht, de kip was heel erg mals. Volgende keer nog wat langer marineren, maar ik ga het zeker nog een keer proberen!

maandag 19 mei 2008

Gehaktballetjes met bloemkool

Gisteren heb ik een grooooote pan gehaktballetjes gemaakt. En maar goed ook, want het was vandaag weer eens een lange dag op het werk. Toen ik thuiskwam was het gelukkig een kwestie van even opwarmen en wat groente erbij.
We hadden dit keer bloemkool met een kerriesausje. Een goeie combo!

ca 1 kg gehakt
100 gr gefrituurde uitjes (toko)
3 eieren
2 kopjes broodkruim
gehaktkruiden
zout
1/2 potje mosterd

Maak de uitjes fijn in een vijzel of keukenmachine. Kneed alles goed door elkaar en vorm er balletjes van ter grootte van een golfbal. Bak ze in een flinke klont boter in een grote (hapjes) pan.
Neem de balletjes uit de pan als ze goed bruin zijn en roer een eetlepel bloem door het overgebleven bakvet. Maak er een lekkere jus van met (runder) bouillon.
Doe dan de gehaktballetjes terug in de jus en laat nog even doorgaren.
De balletjes kunnen makkelijk per portie worden ingevroren, wat natuurlijk ideaal is als je een drukke dag achter de rug hebt.

zaterdag 17 mei 2008

Kattekop

Kattekop is een oud streekgerecht uit Haspegouwen, de Belgische tegenhanger van de Betuwe. Ook in Nederlands Limburg is het gerecht onder deze naam bekend. Het gaat hierbij om een soort appelbol, die gemaakt werd van restjes brooddeeg.
In het originele recept wordt een uitgeboorde appel gevuld met een mengsel van bruine suiker met een beetje stroop en kaneel. Helaas behoren zowel stroop als bruine suiker niet tot mijn huidige voorraad, dus heb ik mijn appels gevuld met rozijnen.
Eerlijk: met bruine suiker is lekkerder...

Ter compensatie heb ik het deeg (1/4 van het pizzadeegrecept) verrijkt met 1 volle el suiker en 1 tl kaneel.

Appels uitboren, vullen en in het deeg wikkelen. Bestrijken met wat losgeklopt ei en ongeveer 25 minuutjes op 175 graden.

Tarte Flambee

De tarte flambee is in principe gewoon de Elzasser tegenhanger van de pizza. Een goed, stevig gerecht voor na een dag op de ski's of na een lange wandeling. Er zijn zowel hartige als zoete varianten en de gewoonte is dat ze met de hele tafel gedeeld worden.

Een druilerige dag als vandaag wordt er lekker door opgevrolijkt. Deeg maken is met mijn nieuwe speeltje ook een eitje, dus echt veel werk kun je het niet noemen. De gorgonzola die ik er op doe is overigens niet origineel. Maar wel lekker!
Deze hoeveelheid deeg is te veel voor twee personen. Maar je kunt resterend deeg lichtjes inwrijven met olie en invriezen voor later gebruik.

Allereerst voor het deeg:
500 gr bloem
ca 350 ml warm water
1 tl suiker
1 tl zout
2-3 el olie
1 zakje instant gist

Kneed het geheel tot een soepel deeg. Deeg is in principe ok als het a) niet ontzettend aan je handen plakt, en b) elastisch aanvoelt en terugveert. Het ziet er dan ongeveer zo uit:


Leg het deeg in een afgedekte kom en laat een uurtje rijzen. Dit is dan het resultaat:


Helaas moet je al die mooie luchtigheid weer teniet doen als je het deeg uit de kom haalt. Maar dat geeft niet, straks rijst het weer!

Voor een Tarte Flambee, 2 personen.
1/3 tot 1/2 portie deeg, afhankelijk van hoe dik je je bodem graag hebt
1/2 potje zure room
2-3 flinke uien
1 bakje spekjes
stuk gorgonzola

Rol de bodem dun uit en bestijk deze dun met de zure room. Maal wat verse peper over de room.
Snijd de uien in dunne ringen en verdeel deze over de tarte. Daarna de spekjes en brokjes gorgonzola. Wat verse, fijngehakte tijm is ook heerlijk trouwens.

Ik bak de mijne op een pizzasteen, op 250 graden. Het zal een minuutje of 10 zijn, maar ik kijk meer naar de kleur van korst en kaas dan naar de klok bij dit soort dingen. Het resultaat was zo goed dat ik pas halverwege bedacht dat er nog een foto gemaakt moest worden. Groot voordeel van een pizzasteen is trouwens niet alleen dat je bodem krokanter en beter gaar wordt, hij houdt de 'tweede ronde' ook lekker warm.

vrijdag 16 mei 2008

Vrijdagkip

Oude gewoontes slijten niet. Ook na een lange 'winterslaap' eten wij nog braaf iedere vrijdag een kipje. Ik mis mijn oude poelier waar ik even kon binnenwippen voor een lekker sappig grillkipje, maar helaas moet ik het tegenwoordig zonder doen.
Wij zijn inmiddels qua boodschappen 'overgelopen' van de lokale Plus naar de nieuwe AH XL aan de rand van de stad. Hoe XL hij ook is, frustrerend vaak heeft hij niet wat ik zoek (geen krop sla te krijgen? hoe kan dat nou??) maar een groot voordeel is het zelfscannen.
Je kunt dus al winkelend de boodschapjes gewoon in je tas laaien (na ze natuurlijk gescand te hebben) en bij de uitgang pin je en klaar! Dat scheelt!

Ik probeer nog wel braaf iedere donderdag mijn plan te trekken, hoewel er meestal wel wat wijzigt gedurende de week. Maar dat is toch ook het genot van koken?

De mogelijkheden voor deze week:
Kipwraps
Tarte Flambee
Karbonaadjes
Ajam Smoor
Gehaktbrood met rode kool (daar was het de laatste tijd geen weer voor)
Linzencurry
Verder heb ik nog een portie pastasaus in de vriezer. Een andere optie na een drukke dag is een schaaltje viscuisine. Of heel ouderwets kapucijnertjes, mmmmm!
Donderdag is Lief weer naar zijn cursus en zijn het restjes voor mij. Misschien een soepje? Ik heb een bakje champignons meegebracht en ik heb al in geen tijden meer Londonderry gemaakt voor Lief. Alhoewel, donderdag is hij er niet eens...

De lijst is natuurlijk te lang voor een week, maar er zitten een aantal maaltjes uit de diepvries of de voorraadkast bij. Die kunnen ook wachten tot volgende week of later, maar het is fijn om wat opties te hebben. Morgen in ieder geval de kipwraps. Njam!

woensdag 14 mei 2008

Spaghetti

Wat heerlijk als je na een lange dag snel je maaltje op tafel hebt staan! Lang leve de voorbereiding en de diepvries op dit soort dagen!
Al eerder had ik zakjes tomatengehaktsaus ingevroren (recept hier). De saus was dus een kwestie van ontdooien.

Misschien eens een goeie kans om te foeteren op alle nederlandse pastarecepten die beginnen met: 'kook de pasta gaar volgens de verpakking'. Niet doen!
Ten eerste BEGIN je bij een pastagerecht niet met het koken van de pasta. Welnee, dat doe je op het allerlaatst. Als iedereen al aan tafel zit, of in ieder geval de tafel al gedekt is. Mijn oma zei het altijd al: A tavola, la pasta non aspetta!
Trouwens, de pasta zelf: een goeie stelregel is neem degene met de langste kooktijd. Korter is slechter, en plakkeriger!!

Goed, stel je hebt dan je pan saus klaar staan. Lekker warm en op smaak. Dan zet je je grooooootste pan op met water tot een centimetertje of drie onder de rand. Aan de kook brengen en een flinke hoeveelheid zout erin. Er is niks erger dan pasta uit ongezouten water. En met een flinke hoeveelheid bedoel ik een lekkere opgehoopte theelepel. Ach kom op, het merendeel gaat toch weg met het kookwater.
Als het water goed borrelt de pasta erin, en op hoog vuur het geheel weer aan de kook brengen. Even uitvinden op welke stand op jouw fornuis een volle pan water aan de kook BLIJFT en dan weet je dat voor de volgende keer. Je kookt pasta absoluut niet gaar volgens de verpakking maar naar eigen smaak. Gewoon met een vork een sliertje eruit vissen en met je nagel een stukje afbreken. Na een aantal keer kun je al voelen hoe ver de pasta is, maar je kunt het stukje natuurlijk altijd opeten als ultieme test.
Je moet zorgen dat je een grote mok water bij de hand hebt, want als de pasta goed is naar je zin gaat onmiddelijk het vuur uit en het koude water de pan in. Hierdoor koelt je kookwater net genoeg af om het kookproces te stoppen maar de pasta koelt niet te ver af.
Kleine hoeveelheden pasta kun je heel makkelijk met een pastaschep/vork/dinges uit het water overscheppen in de pan met warme saus. Even doorscheppen en niks geen last van plakken.

Over plakken gesproken, dat van die olijfolie in het kookwater is echt een fabeltje. Wat dacht je zelf dan, de olie drijft bovenop en de pasta ligt onderin...

Maar goed, pan (of schaal) pasta-met-saus meteen naar de tafel, lekkere salade erbij en klaar!
En Cara weer van haar preekstoel af...

dinsdag 13 mei 2008

Spinazieflapjes met feta

Goed idee, warm weer en dan lekker de oven aan...
Maar nouja, dit stond op het lijstje 'nog te maken' en ik had een vrije dag, dus tijd.

Voor 2 personen:
1 flinke ui
1 teen knoflook
350 gr diepvriesspinazie
1 ei
1/2 blokje feta
6 plakjes bladerdeeg
wat paneermeel

Snipper de ui en knoflook en fruit ze kort aan. Doe de spinazie erbij en laat het even doorwarmen. Eventuele nattigheid even afgieten. Persoonlijk heb ik toch het liefste Iglo, minder nat dus afgieten niet nodig.
Kluts het ei en giet ongeveer 3/4 door het spinaziemengsel. Nog even doorwarmen tot het ei begint te binden.
Ondertussen de plakjes bladerdeeg op een met bloem bestoven aanrecht ietsjes uitrollen (dan past er meer vulling in). Als je het vetgehalte niet erg vind kun je ook meer plakjes nemen, maar ietsjes dunner gaat nog steeds goed hoor.
Raakt je plakje bladerdeeg enigszins vervormd, gebruik dan altijd de kleinste punt als 'onderkant'. Verdeel hierop per plakje circa 1/2 el paneermeel. Laat een randje van ongeveer een centimeter vrij en kwast dit in met het overgebleven ei. Schep op ieder plakje een grote volle lepel spinazievulling. Verkruimel daarover de feta, en doe er nog een beetje extra spinazie op. Zo veel als je denkt dat er in het flapje past, bij mij ging de vulling mooi op.
Vouw de flapjes dicht en druk de randjes goed aan. Bestrijk de bovenkanten met het overgebleven ei.
Baken op 180 graden tot de flapjes mooi bruin zien.


Wij hadden 3 flapjes per persoon, maar 2 was ook voldoende geweest. Volgende keer maak ik er wat minder dus. Dan wat salade of tomaatjes erbij om toch weer aan de 2 ons groenten per persoon te komen. Maar er komt in ieder geval wel een volgende keer, ze waren erg lekker!

zondag 11 mei 2008

Kersenkruimelgebakjes

Als je dan toch zomaar na een hele tijd de draad oppakt heb je wel wat goed te maken. En wat is er beter dan zelf gebakken lekkers om te vieren dat je er weer bent?
Voor 4 gebakjes:
Deeg:
100 gr boter, gesmolten
75 gr suiker
100 gr zelfrijzend bakmeel
90 gr bloem

Pudding:
200 ml (volle) melk
1 1/2 el custardpoeder
1 el suiker
Klontje boter

1 pot kersen, uitgelekt

Kneed alle ingredienten voor het deeg samen en zet het koel weg.
Maak een dikke pudding met het custardpoeder, suiker en melk. Roer er op het laatst een klontje boter door.
Verdeel ca 2/3 van het deeg in vier vormpjes. Ik heb een soort bakplaatje met vier vormpjes van circa 8 centimeter doorsnee, maar losse vormpjes werkt net zo goed
Schep een flinke dot pudding in de vormpjes. Restjes in de pan zijn voor de kok!
Verdeel de kersen over de pudding. Een hele pot is wat te veel, maar de rest van de kersen kunnen komende week lekker door de yoghurt bij het ontbijt.
Verkruimel het resterende deeg tussen je vingers en sprenkel het over de kersen.
Ongeveer een uur in een oven van 180 graden tot de kruimels mooi bruin zijn. Misschien ietsjes langer of korter. Daarna nog even inhouden tot ze voldoende afgekoeld zijn om te eten!
Foto volgt als ze uit de oven zijn.

Overigens: dit werkt ook in een grotere vorm, waarna je de kersengebakjes in punten of in blokjes snijd.